ظروف رويي- يا در تداول عامّه: روحي- از ديرباز مورد اقبال مردم ما بوده اند. تا همين چند سال پيش، اين ظروف بخش اعظم ظروف هر آشپزخانه را تشکيل مي دادند. اين عنصر فلزي نسبتا سبک، تاحدود زيادي رسانا و منتقل کننده حرارت بوده اين امر موجب به كارگيري آن در توليد ظروف خانگي شده بود. امروزه استفاده از اين گونه ظروف (تاحدودي به خاطر قيمت گرانتر از ظروف آلومينيومي)کم شده، به ندرت در بازار به فروش مي رسند.

روي از يون هاي ضروري براي بدن انسان است. مقادير اندك روي براي خفظ سلامتي افراد، رشد قدي کودکان و همچنين سلامت مو و ناخن مفيد است و در کمبود آن پرزهاي چشايي لطمه ديده، اشتها به شدت کاهش مي يابد. همچنين کمبود آن موجب عقب افتادگي بلوغ جنسي و اختلالات گوارشي نيز مي شود ولذا عنصري کاملا ضروري است.

کمبود روي نسبتا شايع است و به ويژه در کودکان، جوانان و خانم هاي شيرده و باردار زيادتر ديده مي شود. نقش روي در خنثي سازي عوامل و فلزات سمي وارد شده به بدن(مثل سرب و يا ساير فلزات سنگين که در شهرهاي آلوده اي مانند تهران مرتباً به بدن وارد مي شوند) اهميت اين ريزمغذي را زيادتر مي کند. به اين جهت، استفاده از ظروف رويي که باعث افزايش سطح سرمي يون روي در بدن ما مي شوند مي تواند مفيد باشد. سرويس قابلمه

با اين حال، ورود مقادير زياد آن به بدن، مي تواند مسموميت زا باشد. دريافت زياده از حد و طولاني مدت اين فلز، مسموميت جدي مي دهد و موجب ايجاد علائمي از قبيل حالت تهوع و استفراغ، اسهال و سردرد مي شود. پخت غذا به ويژه غذاي اسيدي(ترش) و نگهداري غذا در ظروف رويي موجب ورود مقدار زيادي از اين فلز به داخل غذا مي شود. از آنجا که چسبندگي غذا به ظروف رويي زياد است، اغلب در هنگام صرف غذا اقدام به تراشيدن باقيمانده غذا از ظرف مي شود که موجب افزايش ورود روي به بدن و بروز مسموميت خواهد شد.